Een controleerbare vergelijking van duurzaamheidsprestaties van bedrijven binnen eenzelfde sector is noodzakelijk om duurzaam ondernemen een succes te maken. De provinciale Milieufederaties en Stichting Natuur en Milieu roepen het ministerie van Economische Zaken op om naar het voorbeeld van de financiële jaarverslagen ook strengere eisen te stellen aan de kwaliteit van duurzaamheidsverslagen.
Een dergelijke vergelijking (benchmarking) stimuleert duurzame innovaties bij bedrijven. Bedrijven willen niet voor elkaar onderdoen en zijn gevoelig voor hun imago. Benchmarking prikkelt hen tot het zetten van duurzaamheidstappen. De consument zal producten van koplopers eerder kopen mits de meerprijs niet te groot is. Vergelijking van duurzaamheidsprestaties dient sneller op gang te komen, vinden de milieuorganisaties. Een aanpassing van de Richtlijn 400 Jaarverslag is noodzakelijk.

De milieuorganisaties willen dat bedrijven inzicht geven in hun milieu en sociale prestaties en in de belangrijkste en gewenste innovaties om deze prestaties te verbeteren. Onderlinge vergelijking van duurzaamheidsprestaties moet in ieder geval mogelijk zijn op de volgende punten:

– gevolgen voor klimaatverandering van de gehele keten;

– effecten op de natuur (de biodiversteit ) over de gehele keten;

– de uitstoot van gevaarlijke stoffen in de keten;

– het minimum en gemiddelde salaris van werknemers in de gehele keten (inclusief lage loonlanden).

Duurzame beleggers, zoals de Vereniging voor Beleggers voor Duurzame Ontwikkeling (VBDO) en groenfondsen, zijn gebaat bij benchmarking. Zij willen weten hoe duurzaam een bedrijf binnen de sector opereert. Het onderzoeksbureau Dutch Sustainability Research (DSR) te Zeist onderzoekt voor banken en pensioenfondsen de duurzaamheidsprestaties van bedrijven ten opzichte van hun concurrentie. Wetgeving over benchmarking maakt hun werk veel gemakkelijker.

Op dit moment zijn er enkele richtlijnen die aangeven welke informatie in duurzaamheidsverslagen dient te staan. De richtlijnen voor rapportage en controle zijn echter nog zeer vrijblijvend. Een richtlijn voor onderlinge vergelijking ontbreekt. Stichting Natuur en Milieu en de provinciale Milieufederaties verzoeken de Nederlandse overheid dringend om regelgeving die de inhoud van duurzaamheidsverslagen uniform en controleerbaar maakt. Net als bij de financiële jaarverslagen is externe verificatie noodzakelijk. De Richtlijn 400 Jaarverslag dient op externe verificatie en benchmarking aangepast te worden.